این دو اتفاق در یک سال گذشته با شکایت علی دایی و افشین پیروانی رخ داد که بایستی موجب خوشحالی یک فرد عاقل ، متمدن و اهل فکر باشد. چیزی که مایه حیرت است چیزی نیست جز اظهار تاسف خیلی از دوستان ژورنالیست و حتی برخی افراد به ظاهر روشنفکر! همان کسانی که با برج ایفل سلفی می گیرند یا آرزوی دیدن یا حتی مهاجرت به ممالک مترقی را دارند اما از جامعه ای مدنی و منطبق با اصول شهرنشینی و مترقی هیچ سررشته ای ندارند. این قبیل افراد علاقه دارند هرگونه اختلاف و مشکلی با کمک ریش سپیدان و به شکل قبیله ای و بدوی حل و فصل شود. به عبارت ساده تر یکی بیاید از طریق رسانه ها ( که ظاهرا یک ابزار کاملا مدرن است) هر اتهام و توهینی را نصیب یکی دیگر کند و کسی صدایش هم در نیاید یا اگر هم فرد مورد اتهام ناراحت شد پاشود برود در خانه موسپیدان و از ایشان بخواهد که پادرمیانی و فرد هتاک را ساکت کنند. تیترهای عجیبی که در زمان بروز این دو رخداد خواندم باورنکردنی بود. فلان روزنامه(که از قضا غیر ورزشی است) از مرگ اخلاق به خاطر شکایت پیروانی و شلاق خوردن عربشاهی نوشته بود اما وقتی عربشاهی حرف های سخیف می زد و تهدیدهای ابلهانه می کرد چرا از مرگ اخلاق چیزی ننوشته بود؟
آقایان، خانم ها ، همکاران عزیز: به این فکر کنید که وقتی دادگاهی بعد از جلسات متعدد رایی صادر می کند باید آن را شایسته متشاکی بدانیم. اگر هم فکر می کنیم مشکل از دادگاهها و بی عدالتی هاست بیایید به جای مرگ اخلاق در سوگ عدالت مرثیه سرایی کنید. در یک جامعه امروزی نمیتوان تمام ابزارها و امکانات مدرن را برداشت و تمام فرهنگ هایش را دور ریخت. شما نمی توانید کت و شلوار مارک دار با یک کراوات شیک بپوشید بعد بروید سرچهارراه محله زورگیری کنید. همانطور که نمی توانید با لباس داش مشدی های قدیم و آن کلاه شاپوهای مضحک در یک جلسه نقد روشنفکرانه شرکت کنید. این باید مایه خوشحالی شما باشد که جامعه امروز ما دارد پوست می اندازد و افراد برای اینکه حق شان را بگیرند از طریق قانون اقدام می کنند نه اینکه قمه ای، چاقویی چیزی بردارند و قیصروار به سراغ گناهکار بروند. دوران نصایح و وساطت ریش سپیدان گذشته و این کار فقط در زمانی کارآمد بود که قوانین در سینه بزرگان ثبت شده بود و به عبارت ساده تر چیزی به اسم مدنیت وجود نداشت. زندان حق مایلی کهن بود و شلاق حق عربشاهی. این را قانون مدنی امروز می گوید پس ما هم راضی باشیم.
شهرام بهرامی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر