سرزمین مادریم

با سلام

در مجله جوانان چاپ تورنتو مطلبی خوندم درباره خاطرات یک گردشگر چینی از سفرش به ایران که منو به یاد سرزمین مادریم انداخت و خاطرات شیرین گذشته را برام تداعی کرد. وی در گوشه ای از خاطراتش اینطور می نویسد:
آن زمان که خاک چین را به قصد ایران ترک می کردیم افسر بررسی گذرنامه در فرودگاه شانگهای در حالیکه با تعجب ما را نگاه می کرد از ما پرسید چرا از میان این همه کشور ایران را برای دیدار انتخاب کردید؟ آن لحظه پاسخی برای این سوال نداشتیم اما حسی به ما می گفت که در هر کجای این سرزمین می تواند چیزهایی وجود داشته باشد که از دید خیلیها پنهان مانده. بله ما از همان لحظه ای که به تهران رسیدیم خود را در میان مردمانی مهربان و دوست داشتنی یافتیم. مردمانی که حتی هنگام برخورد با ما در خیابان به لبخندی مهمانمان می کردند. مرکز شهر تهران منطقه ای است به شد ت شلوغ با خیابانهای مملو از خودرو- موتور سیکلت و عابران پیاده. برای ما بسیار حیرت آور بود که ببینیم تعداد خودروهای شخصی در تهران بسیاربیشتر از پکن است و رانند گان تهرانی جزو ماهرترین و سرسخترین رانند گان جهان هستند و جالب اینجاست که همه آنها بر این باورند که همیشه حق با آنهاست. با این وجود حتی این رانند گی پر تنش هم باعث نمی شود مردم برخورد دوستانه ای با هم نداسته باشند. خود رویی که جلوی شما در حال حرکت است هر لحظه ممکن است توقف کند و در خودرو باز شود و کسی سوار آن شود. این خودرو نباید الزاما یک تاکسی بوده و یا راننده با شخص مزبور آشنایی داشته باشد. تـهران پیش از شفر در ذهن ما شهری خاور میانه ای بود که در محاصره کویر قرار گرفته است در حالیکه در شمال این شهر کوههای بلند و پوشیده از برف قرار داشتند. هنگامیکه یک شب از فراز تپه ای به تهران نگریستیم تازه متوجه شدیم که این شهر تا چه اندازه گسترده و وسیع است. او در ادامه خاطراتش اینطور می نویسد: در ایران در هر زمان از سال شما می توانید هر چهارفصل را ببینید/ مساحت این کشور بیش از سه برابر مساحت فرانسه است. ایران از تاریخی طولانی بر خوردار است این کشور در شاهراه اروپا و آسیا قرار گرفته است و همواره از اهمیتی استراتژیک برخوردار بوده است. اصفهان که از پیشینه گسترده ای برخوردار است در زمان صفویه پاییتخت آنان محسوب می شده. عبارت مشهور اصفهان نصف جهان یاد آور شکوه و عظمت این شهر در قرن 16 میلادی است.مرکز شهر اصفهان بدون هیچ تردیدی میدان امام خمینی است. این میدان در سال 1612 میلادی با ابعادی برابر 500 متر طول و 160 متر عرض ساخته شده. مسجد امام در جنوب این میدان همراستا با مکه قرار گرفته است. این مسجد اصلی ترین بنای میدان محسوب می شود.گنبد 54 متری به همراه کاشیکاری های داخلی و بیرونی چشم نواز آن باعث شده تا مسجد از جلوه ای خاص بر خوردار باشد. در غرب میدان قصر عالی قاپو قرار دارد. ساختمانی 6 طبقه که زمانی مرکز حکومت محسوب می شده.سایر بخشهای پیرامونی میدان به بازار اختصاص یافته. علی رغم زیبایی حیرت آور اصفهان روح این شهر در درون زاینده رود و خیابان چهار باغ نهفته است. بعد از دیدار از این شهر راهی یکی دیگر از شهر های تاریخی ایران بنام شیراز شد یم. و به راستی برای درک تاریخ کهن ایران هر دیداری از این کشور باید از شهر شیراز آغاز شود.این شهر که در حدود هزار کیلو متری جنوب تهران قرار گرفته نخستین محل استقرار اقوام پارسی در این شرزمین و محل شکل گیری امپراتوری عظیم هخامنشیان است. ایرانیان قصر پرسپولیس یا تخت جمشید را با همان احساسی می نگرند که چینیها نسبت به دیوار چین دارند. این مجموعه عظیم که توسط داریوش اول در5 قرن پیش از میلاد مسیح ساخته شده ار ابعادی برابر 450 متر در 300 متر برخوردار است. گفته می شود این ساختمان عظیم در جریان حمله اسکندر به صورت کامل سوخته است و اکنون تنها ستون ها/ سقفها/ راه پله ها و در گاههای قصر باقی مانده است.اما حتی همین بقایا هم بسیار با شکوه و تکان دهنده است. احداث پرسپولیس همزمان با احداث دیوار چین بوده است. مبادلات اقتصادی و فرهنگی مردمان دو کشور نیز به همان زمان باز می گردد.گفته می شود که 4 دست آورد چینیها یعنی باروت/ قطب نما/ چاپ و کاغذ توسط ایرانیان به غرب برده شده است.

دوستان عزیز متن بالا چکیده و خلاصه ای بود از خاطرات این فرد چینی. شاید به راستی ما نیز از عظمت و گذشته خود اطلاعات کافی نداشته باشیم ولی به راستی کم هستند کشورهایی که چنین قدمت و تمدنی داشته باشند و هزاران هزار افسوس که با چنین پیشینه تاریخی روز به روز به جای پیشرفت پس رفت می کنیم !!!!!!!!!!!

ساناز