مقدسات

اثر مانا نيستاني 

نیلوفر بیضایی نویسنده (نمایشنامه نویس) و کارگردان تئاتر:

یک پدیده ی عجیب و غریبی بعد از انقلاب ایران بوجود آمده که این مشخصات را دارد:

عده ای آدم اکثرا از جنس مذکر با ظواهر و ژستهای روشنفکری و مدرن، مثل موهای بلند و پیپ و ادبیات و... که به دنبال "مقدسات و باورهای مردم" براه افتاده اند و مثل کاسه های داغتر از آش وظیفه ی اداره ی سانسور را در خارج از کشور انجام می دهند. آقا جان، این چه مقدساتی ست که با آوای یک خواننده ی رپ بنیادش بر هم می ریزد. اصلا سر و کار هنر با همین مقدسات است و هر چیزی که آنقدر مقدس می شود که نمی توان در موردش اندیشید، پرسید و یا حتی بدان شک کرد. از حق هر هنرمندی در نقد و حتی توهین به هر مقدساتی دفاع می کنم. با فتوای قتل این و آن و دفاعهای آشکار و پنهان از این فتواها فقط نشان می دهید که هیچ نیاموخته اید از درس روزگار. هر کسی که چیزی برایش مقدس است، اگر به اثر یا نوشته ای بر بخورد که از نظر او این اثر یا نوشته توهین به این مقدسات است، می تواند آن اثر را نخواند یا نشنود، اما نمی تواند فرمان قتل تولید کننده ی آن اثر را صادر کند. این اولین درس تولرانس و اولین قدم در راه کنترل احساسات هدایت شده توسط خشمهای بی منطق است. امتحان کنید، ضرر ندارد...