"
... همواره و پیش از هر چیز ، زمین و خاک برای من جالباند. من مجذوب همهی آن چیزهایم
که از دل خاک رشد میکنند. جوانهها ، درختها ، و علفها همه به سوی آسمان میروند
. آسمان پیش من معنای نمادین ویژه ای ندارد. آسمان برای من تهی است . تنها بازتاب آن
روی پدیدههای زمینی ، روی آبها و نهرها مرا به خود جذب میکند ... مناسبت آدمی با
زمین ، تنها همین مهم است . میان او و آسمان رابطهای نیست . برای من کارگردانی همچون
کاشتن حوادث است . در فیلمی مستند ساقهی گیاهی را میبینیم که از دل خاک بیرون میزند
و در پیش چشمهای ما رشد میکند. من میتوانم ساعتها به این تصاویر ، خیره بنگرم
. در یک کلام من به زمین عشق میورزم . به زمین مرطوب ، گل و لای که همه چیز از آن
زاده شده . زمین را دوست دارم. زمین خودم را ... "
آندری تارکوفسکی
عکس: فرامرز نصیری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر