ﺑﯿﺎﯾﺪ ﭼﻪ ﮐﻨﺪ؟
ﺧﻢ ﺍﺑﺮﻭﯼ ﻣﺮﺍ ﺻﺎﻑ ﮐﻨﺪ؟
ﮐﻮﻩ ﺍﻟﺒﺮﺯ ﻣﺮﺍ ﻗﺎﻑ ﮐﻨﺪ؟
ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺟﯿﺐ، ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﭘﺪﺭﺵ
ﺧﺮﺝ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﻋﻼﻑ ﮐﻨﺪ؟
ﯾﺎﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻨﺰﻝ ﺁﻗﺎﯼ ﺍﻟﻒ !
ﺩﺍﻧﻪ ﺍﯼ ﺑﻤﺐ ﺍﺗﻢ ﯾﺎﻓﺖ ﮐﻨﺪ؟
ﺷﺎﯾﺪ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻌﻪ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﭼﻪ ﮐﻨﺪ؟
ﻣﻨﺒﺮﯼ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻪ ﭘﺎ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺑﺎﺯ
ﻧﻘﺪ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﺟﯽ ﺣﺮﺍﻑ ﮐﻨﺪ؟
ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﺎ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺮﻣﺶ
ﺑﻬﺮ ﻣﺎ ، ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺍﺻﺮﺍﻑ ﮐﻨﺪ؟
ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺷﺪ ﻗﺼﻪ ﺻﺪ ﻏﺼﻪ ﻣﺎ
ﺑﺎﺵ ﺗﺎ ﺍﺑﻠﻬﮑﯽ .... ﻓﺮﺵ ﻗﺮﻣﺰ ﺟﻠﻮﯾﺶ ﺑﺎﻓﺖ
ﮐﻨﺪ !..
ﻣﺎ ﮐﺎﺷﻔﺎﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﻦ ﺑﺴﺘﯿﻢ !!..
ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﯼ ﺩﺍﺭﯾﻢ،
ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ،
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر