کل نماهای صفحه

شنبه، مرداد ۰۱، ۱۳۹۰

کوهستان بی لیلا شد ...


چه راحت و آرام رفتی. در خاموشی و تنهایی........
به آرزویت رسیدی . پروازت مبارک لیلا....................



و نترسيم از مرگ
مرگ پايان كبوتر نيست

مرگ وارونه يك زنجره نيست
مرگ در ذهن اقاقي جاري است
مرگ در آب و هواي خوش انديشه نشيمن دارد
مرگ در ذات شب دهكده از صبح سخن مي گويد
مرگ با خوشه انگور مي آيد به دهان
مرگ در حنجره سرخ – گلو مي خواند
مرگ مسئول قشنگي پر شاپرك است
مرگ گاهي ريحان مي چيند
مرگ گاهي ودكا مي نوشد
گاه در سايه نشسته است به ما مي نگرد
و همه مي دانيم
ريه هاي لذت ، پر اكسيژن مرگ است

 بر گرفته از شعر بلند “صدای پای آب” نوشته سهراب سپهری-

چقدر سخت و دردناکه شنیدن خبر مرگ کسی که هر روز منتظر شنیدن خبر موفقیتهاش باشی و یه دفعه ....
اون برای من نمونه یه زن ایرانی بود که مردانه به مصاف سختیها میرفت

 
به احترامش سکوت می کنم

هیچ نظری موجود نیست: