مافیا (که گرگینه یا آدمکش نیز نامیده می شود) یک بازی گروهی است که نبرد بین یک اقلیت آگاه و یک اکثریت ناآگاه را شبیه سازی می کند. بازیکنان به طور مخفیانه تعیین نقش می شوند: یا "مافیا"، که همدیگر را می شناسند؛ یا "شهروند"، که تنها از تعداد افراد مافیا آگاه هستند. در فاز "شب" بازی، افراد مافیا به صورت مخفیانه یک شهروند را 'می کشند'. در طول فاز روز، تمام بازیکنان بازمانده در مورد هویت‌های مافیایی بحث می کنند و برای حذف یک مظنون رای می دهند. بازی ادامه می یابد تا زمانی که همه مافیاها حذف شوند (برد شهروندان) و یا تا زمانی که تعداد مافیاها و شهروندان برابر شود (برد مافیا). یک بازی معمولی با ۷ شهروند و ۲ مافیا شروع می‌شود.
تاریخچه
دیمیتری دیویدف (Russian: Дми́трий Давы́довv) به عنوان سازنده این بازی معرفی شده است. به گفته ی وی، اولین بار مافیا در بهار 1986 در بخش روانشناسی دانشگاه دولتی مسکو بازی شده است و سپس در کلاس‌های درس، خوابگاه‌ها و اردوگاه‌های تابستانی دانشگاه مسکو پخش شده است. شبکه خبری وایرد (Wired) هم ساخت این بازی را به دیویدف نسبت می دهد اما تاریخ اولین بازی را سال 1987 می داند. این بازی به سرعت در سایر مدارس و دانشگاه های شوروی محبوبیت پیدا کرد. در دهه 1990 این بازی به اروپا و پس از آن بهایالات متحده آمریکا راه یافت. مافیا در اویل دههٔ ۸۰ شمسی وارد ایران شد. وب سایت about.com بازی مافیا را به عنوان یکی از "50 بازی برتر تاریخی و فرهنگی" ایجاد شده از سال 1800 تا به حال، معرفی کرده است.
جنبه های اجتماعی
از آنجا که پیروزی در این بازی بر پایه توانایی فریب دیگران (شهروندان عادی) استوار شده است که در آن اقلیت آگاه باید به دروغ خود را تبرئه و دیگران را متهم کنند، برخی بر این باورند که این بازی جنبه‌های غیراخلاقی دروغ گفتن و فریب دادن و دورویی را ترویج نموده و مشروعیت می‌بخشد. در این بازی بی‌گناهان متهم و حتی کشته می‌شوند (از بازی بیرون انداخته می‌شوند) در حالی که قاتلان اصلی (اقلیت دارای قدرت) تلاش می‌کنند تا دیگران (اکثریت ناآگاه) را متقاعد کنند که آنان قاتل نیستند. مجرمان واقعی در این بازی به دروغ خود را راستگو معرفی کنند.
از سوی دیگر اما برخی استدلال می‌کنند که بازی مافیا، شبیه ساختن آن چیزی است که در دنیای واقعی در اجتماع و سیاست رخ می‌دهد. آنان مافیا را شبیه سیاست‌وزی و سیاست‌مداری می‌دانند به گونه‌ای که بازیگران این عرصه باید در فریب نخوردن و فریب دادن توانایی بالایی داشته باشند. در این بازی همچون دنیای سیاست هر فردی باید به شدت مراقب رفتار، گفتار خود و متهم نمودن دیگران باشد تا اکثریت بازیگران سوء برداشتی از او نداشته باشند.
این بازی به نوعی شبیه‌سازی فرایند دادرسی در دادگاه نیز هست که هر کسی در جایگاه وکیل خود باید در برابر یک قاضی بی‌طرف از خود دفاع کرده و شواهد و سرنخ‌های اتهام دیگران را رو کند و با استدلال دیگران را متقاعد کند که خود متهم نیست و کسی دیگری متهم است و در نهایت این هیات منصفه (متشکل از خود بازیگران) است که رای می‌دهد که آیا توضیحات و استدلال‌های آن فرد پذیرفته شده است یا خیر.
روش بازی
این بازی نیاز به یک بازیگردان (اوستا) دارد که خود بازی نمی کند و فقط مدیریت بازی را بر عهده دارد. وی ناظر بر اعمال تمام بازیکنان است. در ابتدا، بازیگردان (اوستا) به قید قرعه (مثلا پخش کارت)، نقش هر یک از افراد را به طور مخفیانه تعیین می‌کند.
نقش‌ها
این بازی دو گروه عمده دارد که به قید قرعه مشخص می شوند:
- مافیا
- شهروند
در انواع دیگر این بازی، نقش‌های دیگری نیز وجود دارند:
دکتر (یا پرستار): در فاز شب یک نفر را از خطر کشته شدن توسط مافیا نجات می دهد.
پلیس: در فاز شب می تواند یک نفر را که فکر می‌کند جزو اعضای مافیاست به قتل برساند.
کارآگاه: می تواند هر شب هویت یک نفر را از اوستا بپرسد.
رویین تن: کسی که در فاز شب قابل کشته شدن نیست.
ساقی(کیلر): در فاز شب می تواند یک نفر را خنثی کند یعنی او را به نقش پایه مافیا یا شهروند عادی تبدیل کند. البته وجود این نقش‌های فرعی، مستلزم تعداد زیادتری بازیکن است.
شب
اوستا به بازیکنان می‌گوید که «همه بخوابند» که به معنای این است که همه بازیکنان چشمان خود را ببندند و سر خود را پایین بیندازند. سپس، با دستور اوستا با عنوان «مافیا بیدار شود»، اعضای مافیا چشمان خود را باز می کنند و همدیگر را شناسایی می کنند. اعضای مافیا در هر شب، با اتفاق نظر باید یکی از شهروندان را به نوبتی که در شب اول تصمیم گرفته اند، به قتل برسانند. این کار باید بدون جلب توجه سایر بازیکنان (که چشمانشان بسته است) با چشمان بسته و به طور هماهنگ و همزمان انجام شود و با اشاره انگشت به اطلاع اوستا رسانده شود. اگر هماهنگی و نوبت رعایت نشود اعضای مافیا در کشتن شهروندان موفق نخواهند بود. طبیعی است که اعضای مافیا معمولاً کسی را می کشند که در پیدا کردن هویت افراد مافیا و قانع کردن بقیه در این زمینه موفق تر از سایرین باشد. پس از اتمام کارِ مافیا، اوستا به آنها می‌گوید چشمان خود را ببندند (این کار معادل این جمله است: «مافیاها بخوابند»). در صورتی که بازی، دکتر، پلیس یا کاراگاه نیز داشته باشد، این افراد نیز به ترتیب به دستور اوستا چشمان خود را باز می کنند و پس از انجام وظیفه خود مجدداً چشمانشان را می بندند.
روز
در این مرحله، اوستا به بازیکنان اعلام می‌کند که چشمان خود را باز کنند و اتفاقات شب گذشته را به اطلاع آنها می رساند. اگر کسی توسط مافیا به قتل رسیده باشد، از این امر آگاه می‌شود و با گفتن وصیت از بازی خارج می شود. سپس، بازیکنان میتوانند با گرفتن نوبت از اوستا شروع به صحبت کنند و استدلال خود را درباره ی هویت اعضای باقیمانده - بر اساس شواهد و رفتار گذشته آنان - بیان کنند. پس از اتمام صحبت ها، اوستا برای از میان بردن یکی از اعضای مظنون به عضویت در مافیا، از همه ی بازیکنان به طور آشکار رای گیری می کند. برای تک تک افراد جداگانه رای گیری می‌شود و به چند نفر از کسانی که بیشترین رای را دارند اجازه صحبت مجدد برای دفاع از خود داده می شود. سپس یک بار دیگر بین این افراد رای گیری می‌شود و در نهایت کسی که بیشترین رای را دارد (تعداد بیشتری از بازیکنان مشکوک به عضویت او در مافیا هستند)از بازی خارج می شود. در ابتدای بازی تصمیم گرفته می‌شود افرادی که در فاز روز از بازی خارج می‌شوند هویت خود را اعلام کنند یا ناشناس بمانند
منبع : ویکی پدیا
منبع : ویکی پدیا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر