کل نماهای صفحه

پنجشنبه، آذر ۱۷، ۱۳۹۰

ایرج میرزا




بيچاره چه می کشی خودت را ----------        ديگر نشود حسين زنده
کشند و گذشت و رفت وشد خاک 
---------- خاکش علف و علف چرنده
من هم گويم يزيد بد کرد 
----------                لعنت به يزيد بد کننده
اما دگر اين کتل متل چيست 
---------          - وين دسته خنده آورنده
تخم چه کسی بريد خواهی 
----------            با اين قمه های نابرنده




آيا تو سکينه يی که گويی 
---------           - سو ايستمبرم عميم گلنده
کو شمر و تو کيستی که گويی 
---------     - گل قويما منی شمير النده
تو زينب خواهر حسينی 
----------               ای نره خر سبيل گنده
خجلت نکشی ميان مردم 
--------          -- از اين حرکات مثل جنده
در جنگ دو سال قبل ديدی 
-------       --- شد چند کرور نفس رنده
از اينهمه کشتگان نگرديد 
----------       يک مو ز زهار چرخ کنده
در سيزده قرن پيش اگر شد 
----------     هفتاد و دو سر ز تن فکنده
امروز چرا تو ميکنی ريش 
----------    ای در خور صد هزار خنده


باور نکنی بيا ببنديم 
---------------        يک شرط به صرفه برنده
صد روز ديگر برو چو امروز 
------- ---  بشکاف سر و بکوب دنده
هی بر سر و ريش خود بزن گل 
---------- هی بر تن خود بمال سنده
هی با قمه زن به کله خویش 
--------      -- کاری که تبر کند به کنده
هی بر سر خود بزن دو دستی 
-------    --- چون بال که ميزند پرنده
هی گو که حسين کفن ندارد 
----------         هی پاره بکن قبای ژنده
گر زنده نشد عنم به ريشت 
--------     -- گر شد عن تو به ريش بنده


هیچ نظری موجود نیست: