وقتی گالیله را برای استغفار ((کلیسا پسند!!))به محاکمه می بردند تمامی پیروان و شاگردانش با دلهره
و اضطراب در پشت درب های بسته مدتها به انتظار صف کشیده بودند که استادشان و بزرگشان
رهبر فکری شان علی رغم فشارهای طاقت فرسای ارشادی!!داخل دادگاه سربلند و سرافراز با گامهای
استوار پای به بیرون نهد و بگوید...زمین هنوز می چرخد اما دریغ که استاد سرافکنده و پژمرده رنجور
از فشارهای تحمل کرده سر به زیر از ابزار آن چه که خود هرگز به آن ایمان نداشت آرام و آهسته به
قرائت استغفار نامه !!برای همه آن چه که بر خلاف عقیده کلیسا تا به امروز گفته بود پرداخت...آن چه
برای پیروانش مانده بود یاس بود و سرشکستگی ... از شاگردان یکی فریاد زد:((بیچاره ملتی که قهرمانش
را از دست بدهد ))و در این جا برتولد برشت از قول گالیله چه زیبا می گوید: بیچاره ملتی که به قهرمان نیاز داشته باشد
وحید 5/4/84
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر