تصاویری که در پایین مشاهده می کنید مربوط به بهمن چند روز پیش هست که دبروز در سایت شخصی دان بووی (Don Bowie)
منتشر شده اند. این تصاویر توسط تونچ فیندیک ثبت شده و متاسفانه باید بگم
که این تصاویر کپی رایت بوده (در زیر متن ارسالی کپی رایت درج شده و با
کلیک راست نمیشه save image کرد) و من به نوعی این تصاویر رو از سایت دان
بووی دزدیدم!!
طبق گفته دان بووی نیز این تصاویر با اجازه تونچ در
سایت ایشان منتشر شده و از دوستان هر کس بخواهد این تصاویر حیرت انگیز رو
با سایز بزرگتری مشاهده کند به این آدرس رفته و بر روی تصاویر کلیک کند. واقعا نتونستم این تصاویر رو با دیگران سهیم نشم.
در این بهمن وحشتناک و بزرگ که از بالای سر ۴ نفر عبور
کرده نه تنها کسی صدمه ندیده بلکه بعد از عبور بهمن همگی به راه خود ادامه
داده و در پایان روز در کمپ ۳ همدیگر را ملاقات کرده اند.
به گفته Don Bowie او اولین نفری بود که روز چهارشنبه
۱۸ آوریل (۳۰ فروردین) کمپ ۲ را ترک کرده تا خود را به کمپ ۳ برساند و بعد
از اینکه به آرامی در میان برف تازه به پیش رفته به بالاترین نقطه تپه پیش
روی خود رسیده و با عظمت جبهه ای که در مقابل خود دیده شوکه شده، مسیر های
پر پیچ و خم ، مجراهای بهمن و صخرهای کنده شده.
چشم اندازی از کمپ ۲ از دوربین تونچ فیندیک
مسیر مشخص شده در تصویر جایی ست که Don Bowie خود را
به پایین ترین نقطه جبهه شمالی رسانده و از آن عبور کرده. نقطه ای که تمام
انرژی بهمن به آنجا معطوف شده. دان در ادامه از هراس خود در نیمه راه
مینویسد که چطور مسیر حرکت را گم کرده بود و با سردرگمی به چپ و راست حرکت
می کرد. و بلاخره با یک تصمیم محکم به مسیر خود حرکت کرده که توانسته خود
را به پشت صخره ای در بالای منطقه برساند و از خطر بهمن در امان باشد. با
نگاه های دقیق به سمت چپ خود متوجه قطعه طنابی شده که آویزان بوده و به
گمان او مسیر صعود بوده و یا احتمالا با آوار بهمن پایین آمده، اما با این
حال سالم به نظر میرسیده.
کار خطرناکی که Don Bowie باید انجام می داد تراورس
تمام عرض ناودانی بود که به شکل یک لوله ای بود که از وسط به دو نیم شده.
بالای سر او در حدود ۲۰۰۰ فوت بالاتر قطعه های نقابی بعضا با ارتفاع ۲۰۰
فوت قرار گرفته که از پشت توسط میلیونها تن یخچال هل داده می شدند.
در این تصویر ۶ کوهنورد مشخص شده اند.
بعد از اینکه Don Bowie سریعا خود را از محل خطر دور
میکند (البته با تلاش های زیادی که همگی در این ترجمه ذکر نشده) خود را به
یک برآمدگی کوچک رسانده و مشغول فیلم برداری و گرفتن عکس میشود که متوجه
تعدادی از کوهنوردان میشود که درست در حال تعقیب مسیر او هستند و حتی بعضی
هاشون ایستادند و کوله هاشونو زمین گذاشتند. آنها درست در وسط خط ریزش
بودند. در نظر Don Bowie این کار درست به مثل به جان خریدن مرگ توسط بهمن
بود. دان کمی احساس گناه میکنه به خاطر پیمودن چنین مسیری ولی به گفته او
همه میدونند که بهترین زمان عبور از چنین منطقه ای صبح زود قبل از گرم شدن
برفهاست.
با موقعیتی که او داشته صدای مهیب بهمن به گوشش می رسه و
متوجه ابری از برف می شه و ترجیح می ده تا داستان را از زبان دوربین تونچ
فیندیک ادامه بده.
Maurizio و Badia در رویای ساحل
با سرازیر شدن بهمن کوهنوردان به دام افتاده در جای خود
میخکوب شده و با وحشت نظاره گر بهمن شدند. صدای گونتیس براندز در کمپ ۲ بر
روی دوربین گویای همه چیز با یک کلمه است "Cojones". (این کلمه باید در
زبان سوئیسی باشد). در کمال خوش شانسی بهمن از بالای سر همگی عبور کرده و
از مرگ حتمی نجات یافتند.
چهار کوهنوردی که در تصویر مشخص شده اند عبارت اند از :
زوج کوهنورد مکزیکی ماووریتسیو لوپز (Maurizio Lopez) و بادیا بونیللا (Badia Bonilla) و دو شرپا به نام های آنگ کامی (Ang Kami Sherpa) و لاکپا نوربو (Lakpa Norbu Sherpa).
این افراد همگی در سلامت به کمپ ۳ رسیده که بعد از بارش های سنگین برف و
آسیب دیدن برخی از چادر ها مجبور به بازگشت به بیس کمپ شدند.
منبع:sulduz clubسایت شخصی Done Bowie
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر